Mijn ouders werkten niet in de kunst en cultuur maar begrepen wel dat het een onderdeel was van een gedegen opvoeding. Ik weet nog goed de eerste keer dat ik met mijn ouders naar ‘het Rijks’ ging. Die serene stilte in dat statige gebouw maakte dat ik als kleine jongen vanzelf met mijn handen op mijn rug ging lopen.
Het tweede bepalende moment was in de jaren tachtig. In het Rotterdamse Westerpark was de Fenomena. Een rondreizende wetenschaps-expo opgetrokken uit bamboe. Overal stonden grote en kleine opstellingen waar je zelf met wetenschappelijke experimenten aan de slag mocht. Nu is dat niets bijzonders maar toen was het baanbrekend. Het was fantastisch!
Ik wilde geen ‘creative’ worden, Ik hield gewoon van tekenen. Toen ik aan de decaan op school vroeg wat ik daarmee kon, verwees ze me naar een dik beroepenboek. Daar vond ik: Technisch Tekenaar, Illustrator en Reclame Tekenaar.’ Achter Illustrator stond: ‘Kunstacademie’. Ik had geen idee wat dat was, maar het klonk wel goed.
Na een bezoek aan de Willem de Kooning Academie in Rotterdam wist dat ik daar op mijn plek zou zijn. Ik koos uiteindelijk voor Grafisch Ontwerp en herinner me vooral specifieke docenten die het licht aan wisten te zetten. Toen ik het net een beetje onder de knie begon te krijgen was ik afgestudeerd, dus plakte ik er nog een Master in Breda aan vast.
Ik houd van grafisch ontwerp en typografie, maar ik heb het altijd gezien als onderdeel van een grotere communicatie. Als een middel en geen doel op zich. Daarom wilde ik graag werken bij een bureau waar meerdere disciplines samenkwamen en waar ook aandacht was voor marketing en communicatie.
Na een (te) gekke tijd bij Razorfish, een groot Amerikaans internetburo, kwam ik terecht bij ZEE. Een klein bureau in Rotterdam waar grafisch- en ruimtelijk ontwerp werden gecombineerd. Bij ZEE werkte ik aan grafische projecten: huisstijlen, boeken, affiches en ruimtelijke opdrachten. Voor het grootste deel tentoonstellingen.
Na omzwervingen als senior ontwerper bij verschillende bureau’s kwam ik eind 2008 Dick Heijdra, mijn vroegere baas bij ZEE, weer tegen. Hij stelde voor om een nieuw bureau te beginnen helemaal gericht op ‘ruimtelijke communicatie’. In juli 2009 begonnen we, samen met Wendy Rameckers, Pronkstudio.
Ik bemoeide me vooral met het begintraject.
Ik voerde de eerste gesprekken met (nieuwe) opdrachtgevers en zorgde dat de ontwerpers met de juiste informatie aan de slag gingen.
Met een hecht team werkten we samen aan grote en kleine ontwerpopdrachten door heel Nederland en erbuiten voor opdrachtgevers uit de kunst en cultuursector, maar ook voor overheid en bedrijven.
Na ruim elf jaar mee gebouwd te hebben aan een bureau was het tijd voor een nieuwe stap.
Ik wil me meer richtten op een hechtere samen-werking met mijn opdrachtgevers omdat ik geloof dat daar de sleutel ligt voor een beter proces en dus een beter product.
Sinds april 2021 werk ik als zelfstandig adviseur, strateeg en ontwerper. Als Museumman begeleid ik musea en andere instellingen bij het opstarten en inrichten van complexe ontwerptrajecten. Wil je weten hoe?
De Museumman
Niels van Ommeren
KVK 82431361
BTW NL003680953B0
BANK NL79KNAB0406153779